Kristusnogantoe.
Om half 3 riep iemand: “Wie wil er zingen ?”
Meteen meldde ik me aan, want sinds 2 weken doen we een koor en dat is echt vet.
“Wat een verrassing !" riep ik nog, in de waan dat de dirigent onverwachts was gekomen, maar de verrassing kwam nog.
Toen we binnen waren, zag ik dat het de vrouw van de kerk was, met haar gitaar.
Ik draaide me om, om ongezien weer naar buiten te sneaken, maar dat had ik gedacht: kaklakkedie klakkedieklak . . . .
Alles op slot, net te laat.
En als klap op de vuurpijl werd Het Paaskoor geoefend !
Dat was echt wel het laatste wat op m'n verlanglijstje stond, maar ja: de sloten waren dicht.
Accepteren dan maar en omdat ik toch zo high was als een toeter, besloot ik ter plekke om dapper een stukkie mee te halléluja-jen en toen iemand na een paar nummers vroeg: “Oh, zullen we dat vrolijke liedje doen?” riep ik enthousiast van "Jottem," want ik was wel toe aan iets vrolijks, vond ik zelf. Al had ik natuurlijk geen idee over welk liedje ze het hadden.
Dàt heb ik geweten.
Vanaf dat moment gingen ze liedjes doen ‘die ook leuk voor Anna’ waren en ik vind natuurlijk geen kerkliedjes leuk.
En Anandé, de grote negerin uit Cameroun van cel 9, met wie ik altijd Frans spreek, riep dat dit ‘n bijzondere dag was, omdat Anna eigenlijk niks gelooft en kijk haar nou ‘s leuk zingen en hallelujà, en loof de Heer. Met psalmen.
Ik siste in ‘t Frans: “Anandé, schei uit met die flauwekul, ik doe verdomme mee voor de vorm ja, fous moi la paix !”
En Anandé sprak: “Anna, als mijn vader Christen kon worden, kan jij het ook! Mijn vader moest 8 huizen kopen in Cameroun, voor ieder van zijn vrouwen eentje, dus dat met jou is een koud kunstje voor de Heer!”
Afijn , het eind van het liedje (hi, hi) was dat we met z’n allen “Glori, glori, Hallelùùjaah” zongen op de wijs van “M’n broer de burregemeester heeft een pukkel op z’n neus”, en daar moest ik natuurlijk om lachen.
En toen riep iedereen: “Zie je wel, ze vindt het leuk . . Hallelujah !”
Christus nogantoe !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten