Eindelijk beroemd
Gisteravond deden ze op de televisie een special over de douane.
Althans, dat leek mij zo, van wat ik ervan kon begrijpen. Ik herkende de uniformen en net toen ik dacht: "Wat komt die kop me bekend voor ... en shit, dat hondje ken ik ook !" klonk er gejoel door de afdeling. En applaus ook. Ik begreep er geen jota van, maar klapte en joelde dapper mee.
Toen Françoise later terug kwam van haar werk in de keuken, vertelde ze me, dat de afdeling had geklapt omdat het stukje over mij ging: de douaniers verklaarden een Hollandse van 55 jaar gevangen te hebben met ‘vele kilo’s hard-drugs’. . . . . Stelletje uitslovers.
Toen ik vandaag tijdens de wandeling op de luchtplaats de overdrijving wilde rechtzetten, was niemand geïnteresseerd in de waarheid.
Hier ook al niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten