Op onze afdeling zijn twee koks, die koken voor ons veertigen. Alle twee gevangenen natuurlijk, want al het werk wordt gedaan door gevangenen, behalve dat van de bewakers, van de priester, en van de verplegers en de dokter.
Hoe dan ook, die twee koks, die eigenlijk kokkinnen zijn, maar ik ga niet voor alles de vrouwelijke vorm meer schrijven want behalve de dokter en de priester is iedereen hier vrouw . . en zelfs van die twee heeft er eentje nog een jurk aan.
Maar goed, dus die twee koks zijn een soort competitie aangegaan, wie er het beste kookt.
Nou, dat zullen we weten. Het eten is veel te lekker en we hebben geen beweging dus je ziet bijna iedereen met de dag dikker worden. Zeker een kilo per week.
En niemand zit minder dan een half jaar, dus reken maar even uit hoe groot de problemen gaan worden . .
Ik laat geen gelegenheid onbenut om het management te attenderen op het feit dat we beweging nodig hebben, maar ze staan niet echt open voor mijn suggesties.
Op de luchtplaats is wel een net van muur tot muur gespannen, maar dat hangt alleen maar in de weg, omdat we toch niet kunnen beachballen wegens gebrek aan ballen. Wat er aan bal rondzwerft is lek of kapot, dus ik pleit voor ‘n gymzaal of in ieder geval ergens wat trainings-toestellen. En goeie ballen.
Tot nu toe heb ik het tegen dovemansoren, maar binnenkort gaat iedereen zien, dat de meiden veel te dik worden en kortademig. En dat de hartkwalen niet meer alleen aan stress zijn toe te schrijven.
Dan komt die gymzaal er wel . . . hoop ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten